Pracownik, który ze względów zdrowotnych nie może realizować obowiązku pracy ma prawo do zasiłku chorobowego lub świadczenia rehabilitacyjnego. Dotyczy to pracowników ubezpieczonych, za których pracodawca opłaca składki na ubezpieczenie zdrowotne.
Kto ma prawo do zasiłku chorobowego?
Prawo do tego zasiłku mają wszyscy pracownicy, którzy w ciągu 7 dni dostarczą pracodawcy zaświadczenie lekarskie. O chorobie powinni poinformować natychmiast, by pracodawca mógł zorganizować zastępstwo. W przypadku krótkich okresów chorobowych wynoszących do 33 dni w roku, zasiłek w wysokości 80% obliczany jest na podstawie średniej wynagrodzenia za ostatnie 12 miesięcy. Od tej zasady istnieje kilka wyjątków, które dotyczą:
• kobiet w ciąży,
• wypadków w pracy,
• osób, które ukończyły 50 rok życia.
Po wyczerpaniu limitu 33 dni dalsze wypłacanie zasiłku chorobowego przejmuje na siebie ZUS. W tym celu jednak pracodawca musi złożyć odpowiedni wniosek na druku Z-3 oraz zwolnienie lekarskie. Z tego obowiązku zwolniony jest pracodawca zatrudniający powyżej 20 osób. Odliczenie ubezpieczenia chorobowego i zasiłku dokonuje z bieżących składek.
Wypłacanie zasiłku chorobowego ograniczone jest czasowo i wynosi 182 dni w roku, z pewnymi wyjątkami. Po upływie tego czasu, pracownik nadal niezdolny do pracy może wystąpić do ZUS o wypłatę świadczenia rehabilitacyjnego.
Komu przysługuje świadczenie rehabilitacyjne?
Ideą świadczenia rehabilitacyjnego jest wspomaganie finansowe pracowników, których stan zdrowia rokuje powrót do aktywności zawodowej. W tym czasie może korzystać z leczenia, rehabilitacji, sanatoriów i innych świadczeń, które go usprawnią.
O świadczenie rehabilitacyjne mogą starać się ubezpieczeni pracownicy, którzy:
• wyczerpali okres zasiłku chorobowego i nadal nie są zdolni do pracy,
• rokują powrót do aktywności zawodowej,
• złożyli wniosek o rentę i został on rozpatrzony negatywnie.
Wniosek o świadczenie rehabilitacyjne składa pracownik na druku NP-7. Do niego musi załączyć zaświadczenie o stanie zdrowia na druku OL-9 oraz wywiad pracodawcy na druku OL-10.
O przyznaniu świadczenia rehabilitacyjnego decyduje lekarz orzecznik ZUS na podstawie dokumentacji oraz badania wnioskodawcy. Z tego względu bardzo ważne jest gromadzenie wszystkich badań, bez względu na to czy dotyczą schorzenia głównego, czy schorzeń towarzyszących.
